102 km. Rondje Ayacata vanaf Playa del Ingles

Op de vijfde dag van onze fietsvakantie op Gran Canaria hebben we een memorabele dag beleefd. We zijn gestart vanaf ons appartementcomplex Los Ficus in Playa del Ingles. Bij de start heb ik mouwstukken en een bodywarmer bij me maar geeft ze terug aan mijn vrouw. Eigenwijs en later op de dag zal ik daar spijt van krijgen. We zijn langs de kust naar Playa de Mogan gereden. Een prachtige weg die ook al is beschreven op in andere fietsroutes die ik op de site heb geplaatst. Heerlijk fietsen en vooral veel op en neer. Bij Playa de Mogan slaan we rechts af en fietsen richting Ayacata, want dat is het doel van vandaag. Bij Mogan ziet het weer er echter slecht uit, we zien de donkere wolken in de bergen hangen, en we besluiten eerst maar eens terug te rijden naar Playa de Mogan en onder het genot van een kopje koffie te bekijken wat het weer gaat doen. Het blijft niet bij één kopje en we eten zelfs wat. Dan geeft de ober aan dat we ongeveer twee uur de tijd hebben voordat het echt slecht weer gaat worden. We besluiten er voor te gaan en stappen weer op de fiets.

Dus zetten we weer koers naar Mogan om niet lang daarna aan de klim te beginnen. Al snel rijdt iedereen zijn eigen tempo naar boven en het weer ziet er goed uit. Zon en een lekkere temperatuur. Bij Baranco Del Mulato krijgen we een aantal haarspeldbochten voor de kiezen en ik zie zowel boven als onder mij fietsers uit onze groep rijden. Een prachtig uitzicht en natuurlijk wordt er naar elkaar geroepen. De klim loop gestaag door en ook al zitten er steilere stukken in krijg ik het nergens echt zwaar. Ik fiets lekker mijn eigen tempo en geniet vooral van de omgeving. Wat wel vervelend is, is dat hoe hoger we komen hoe slechter de weg lijkt te worden. Niet dat er echt gaten in de weg zitten, maar er zijn hele plakkaten van de toplaag weg. En dat kilometers lang. Daarbij komt ook nog dat de zon verdwenen is en ik een paar regendruppels voel. Koud is het niet, daar ben ik me te veel voor aan het inspannen. Na ruim 30 kilometer klimmen met slechts een klein stuk dalen ben ik boven en in Ayacata zitten de eerste twee al aan het drinken. We bestellen wat te eten en bestellen wat patat. Niet direct fietsvoer, maar het is verrassend lekker. Ondertussen wordt het steeds donkerder en kouder en we moeten nog even wachten op de laatste man uit de groep. Die moet nog boven komen en ook de kans krijgen om uit te rusten. Ook dat gebeurt en we gaan ons langzaam maar zeker voorbereiden op de afdaling.

Helaas is het weer inmiddels omgeslagen en het regent volop. We moeten uiteindelijk toch naar beneden en wachten op een drogere periode. Die breekt aan en we beginnen met de afdaling. Per direct kan ik  me zelf wel voor mijn kop slaan. Waarom was ik vanmorgen toch zo eigenwijs. Ik krijg het koud en mijn spieren beginnen te trillen en shaken dat het een lieve lust is. Hoor ik normaal gesproken bij de snellere afdalers, vandaag is dat niet het geval. Ik ben zelfs de langzaamste van het stel. Ik durf gewoon niet harder te gaan uit angst om te vallen. We blijven met twee man bij elkaar en zorgen er voor dat we in San Bartlome de Tirajana de juiste afslag pakken. Anders moeten we nog extra kilometers maken. Gelukkig krijg ik het hierna snel minder koud en weer wat meer zelfvertrouwen. Na Arteara klimmen we nog naar Mirador de Las Yeguas, maar stoppen niet om te genieten van het uitzicht. We willen terug naar het appartement om op te warmen.  Het laatste deel van de afdaling gaat weer prima en na 102 kilometer zijn we weer terug bij het appartement.

Achteraf hebben we een geweldige rit gereden, en blijkt twee dagen later dat de afdaling vanaf Ayacata prima te doen is bij droog weer. De klim naar Ayacata was in ieder geval meer dan de moeite waard net als het het uitzicht onderweg.