Van 3 tot en met 6 juni 2015 ben ik op een korte fietsvakantie geweest in Luxemburg. Samen met 18 andere fietsers uit Elburg en omgeving. Niet alleen ervaren, maar ook onervaren fietsers en alles wat er tussen in zit. Voordeel is dat fietsen niet het enige onderwerp is tijdens zo'n vakantie. Wat mij betreft een prachtige mix. Het ene moment praat je over fietshouding, versnellingen en overbrengingsverhoudingen, het andere moment over een gemeenschappelijke kennis of de gezondheid van de ouders. Kernpunt hier is dat het lekker ontspannen was. Veel kan en mag, niets moet. De uitvalsbasis was Hotel Dimmer in Wallendorf waar het prima toeven is. Met een eigen garagebox voor de stalling van de fietsen ook nog eens geschikt en extra veilig voor de paradepaardjes die we bij ons hadden. Want het materiaal was goed op orde. 

Voordat ik ter zake kom en de titel van dit artikel uitleg, wil ik in gaan op de ervaring met fietsen in Luxemburg. Het is een prachtig land met zeer goede wegen en bijzonder vriendelijke mensen. Prachtige vergezichten worden afgewisseld met mooie dorpen en steden die de moeite waard zijn om te bezichtigen. Je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt met beklimmingen tot ongeveer 550 meter en bijbehorende afdalingen. Hoe meer je de binnenwegen op zoekt hoe stijler de beklimmingen. Wil je niet te veel klimmen, blijf je gewoon de dalen volgen en dan wordt het allemaal niet te zwaar. We hebben tijdns deze korte vakantie voornamelijk in en rond het Mullerthal gereden en hebben dankbaar gebruik gemaakt van het Mullerthal Roadbook met diverse routes.

De planning was woensdag en zaterdag een korte rit te rijden in verband met de heen- en terugreis. Donderdag zou een rit van een kilometer of 100 worden en vrijdag zou de grote dag worden met de Charly Gaul van 162 kilometer en met 2600 hoogtemeters. In het Mullerthal-roadbook aangeduid als een veeleisende tour. De Marmotte rijders zullen geringschattend lachen om deze inschatting want met 185 kilometer en meer dan 5000 hoogtemeters is dat natuurlijk van een heel andere orde. Je hebt natuurlijk altijd baas boven baas, en ere wie ere toekomt uiteraard.

Omdat er nogal extreme weersvooruitzichten waren met hoge temperaturen hebben we deze planning noodgedwongen bijgesteld en zijn overgestapt op de 100 kilometer lange Mullerthal X-treme. Nog steeds met 1995 hoogtemeters en gecategoriseerd als extreem uitdagend met talloze en intense korte beklimmingen. In ieder geval voldoende om het gros van de fietsers af te laten haken. Uiteindelijk zijn vier avonturiers de uitdaging aangegaan.

Maar hebben we het hier over een extreme fietstocht? Het hoogteprofiel laat in ieder geval zien dat er weinig vlakke stukken zijn. Na de start een paar kilometer inrijden en vanaf Reisdorf alleen maar op en neer. In totaal 12 tot 13 beklimmingen die enige naam mogen hebben. De stijgingspercentages liepen uiteen en onderweg heb ik maximaal 20% kunnen waarnemen op de GPS. Maar dat was dan ook  wel even zweten. En daar zat hem wat mij betreft het extreme van deze tocht in. 

profiel me

Behalve stijgingspercentages meet mijn GPS ook de temperatuur. In de volle zon en uit de wind tijdens een pauze liep deze op tot maar liefst 49 graden. Pluvius had een complete 'off day' en Apollo de vrije hand gegeven zal ik maar zeggen. Man, wat was het warm. Al rijdend zakte de temperatuur nog wel naar een graad of 38, maar dat is nog steeds warm genoeg om het zweet in straaltjes van het lichaam te laten lopen. Aan één stop hadden we niet voldoende om vers water in de bidons te doen.

En dat was de volgende uitdaging. Het was extreem moeilijk om een plek te vinden om de bidons te vullen en even iets te eten. Restaurants hebben we genoeg gezien, maar geen een was open. En met 28 graden wil je toch genoeg kunnen drinken. Uiteindelijk zijn we gestopt bij een camping en hebben in de was- en doucheruimte de bidons kunnen vullen. De rivier de Sauer lonkte en de verleiding was erg groot een duik te nemen maar de bistro op de camping was toch aanlokkelijker. Hebben we uiteindelijk toch nog wat kunnen eten en drinken.

Na de stop kregen we een verrassing gepresenteerd in de vorm van 'Neie Wee'. Met afstand de stijlste klim van de dag. Hier gaf de GPS maximaal 20% aan en was het gewoon 1,6 kilometer lang stoempen. Het opgenomen vocht waren we dus gelijk weer kwijt.... 

Al met al een geweldige fietsroute, maar wat mij betreft niet extreem. Alleen de weersomstandigheden hebben hem extreem gemaakt.  Het blijft echter een prachtig mooie fietsroute die ik iedereen van harte kan aanbevelen. En als puntje bij paaltje komt heb ik natuurljik wel even de Mullerthal X-Treme gereden. Dat neemt niemand mij meer af.